Stel, vandaag word je geboren. Je bent uit de grote kosmos komen suizen en via een warm omhullend geboortekanaal kom je op de wereld in een klein en kwetsbaar lichaampje. Jouw wezen is groot, volledig verbonden met de kosmische energie.
[read more=”verder-lezen” less=”minder-lezen”]
Je neemt mensen waar, dingen waar, geuren waar, alles nog groots, te groot voor het lichaam wat net geboren is. Jij bent niet dat lichaam, dat voel je, maar je bent er wel heel sterk mee verbonden. Je merkt dat de mensen om jou heen de kosmische energie bij zich dragen maar dat er nauwelijks contact mee wordt gemaakt. De mensen om jou heen praten tegen en verzorgen het kleine lichaam waarmee jij verbonden bent maar maken geen contact met jou. Jij voelt een verlangen om contact te maken en het enige wat je kan doen is communiceren via het lichaampje wat net geboren is. Hier en daar knelt het je klein maken maar dat went wel.
Het lichaampje krijgt een naam, Amber en je gaat er aan wennen dat als je Amber hoort dat men tegen jou spreekt. Je gaat personen en gelaatstrekken herkennen en ontdekt dat wanneer je b.v. lacht de energie van die personen veranderen, prettiger wordt. Zo ontdek je ook dat als je andere dingen doet b.v. huilen dat de energie heel anders aanvoelt. Er komt een besef dat, wil je in deze wereld overleven, jij je aan moet passen aan de manier van doen van deze mensen. Doe je dat niet, dan overleef je het niet.
Je groeit op naast Amber. Amber leert lopen, zitten, praten, wanneer te lachen, te poepen en te plassen, wat wel en wat niet te doen. Je ontdekt dat Amber een goed maatje voor je is want je kunt je staande houden in deze wereld. Amber wordt je grote vriend, sterker nog, je kan volledig op haar vertrouwen. Je voelt je a.h.w. één worden met Amber. Je denkt niet meer na dat als er ‘Amber’ wordt geroepen welk deel van jou wordt aangesproken. Jij wordt aangesproken, jij bent Amber. Hier en daar knelt de vereenzelviging met Amber maar dat went wel.
Amber groeit op en geniet van aandacht. Ze ontdekt dat ze keuzes kan maken. Ze is nog steeds afhankelijk van mensen maar ze kan zelf bepalen wie dat is. Ze gromt op de een en is lief tegen de ander. Het maken van keuzes geeft haar een gevoel van vrijheid. Wel of niet studeren, wel of niet trouwen, wel of niet aan kinderen beginnen of carrière maken. Met al het aangeleerde kiest ze een weg in het leven, kiest ze de mensen met wie ze samen wil zijn. Toch knelt er iets maar dat went wel.
Amber floreert, heeft zich in deze wereld een plek gegeven waarin ze zich thuis voelt en toch… er knelt iets wat maar niet weg wil gaan. Ze negeert het en gaat verder met het leven wat ze leidt. Amber voelt zich steeds vaker moe, raakt geïrriteerd op mensen om wie ze geeft, kan zich minder concentreren. Ook haar lichaam begint ongemakken te geven. Er knelt iets. Amber wil er graag om heen maar iets in haar zegt dat het gezien wil worden. Ze wordt bang want hoe het nu allemaal gaat in haar leven zo moet het blijven. Dat beetje knellen dat went echt, dat kan ze echt wel aan. Dan roept haar lichaam ‘halt’. Er komen gebreken waardoor ze echt niet door kan gaan op de weg die ze nu is ingeslagen. Er knelt iets en het went niet.
Amber gaat naar mensen die het Weten, die weten wat er knelt en smeekt hen om de knelling weg te halen. Steeds lijkt het even te helpen, is de knelling even weg maar komt steeds terug. Ze heeft van alles geprobeerd, dokter hier, specialist daar, lange vakantie, korte vakantie, voeding aangepast en toch er knelt nog steeds iets en ze wil er niet meer aan wennen.
Amber wordt stil, keert in zichzelf. Ze voelt wat er werkelijk knelt, wat altijd al gekneld heeft. Ze voelt dat ze niet meer verbonden is met de kosmische energie. Ze voelt dat ze het zo druk heeft gehad met een plek krijgen in de wereld dat het contact met de kosmos is vergeten. Ze voelt dat er in Amber een wezen zit en dat hetgeen wat Amber is genoemd een omhulsel is. Dit omhulsel Amber was ervoor om het wezen Amber te helpen om in dit leven gestalte te krijgen. Omhulsel Amber heeft alle aandacht gekregen, is een eigen leven gaan leiden en is vergeten wat haar eigenlijke taak is nl. beschermen en begeleiden. En even knelt er niets….
Vandaag ben jij geboren en jouw naam is Amber!
Monica Brigitte, december 2015
foto inzet: Carla van den Berg
[/read]
